Narkoza azotowa. Definicja medyczna- zespół objawów spowodowanych dużą ekspozycją azotu rozpuszczonego we krwi przy podwyższonym ciśnieniu otoczenia na głębokości. Objawy pochodzą z ośrodkowego układu nerwowego. Stan zaburzonej oceny i percepcji, podobnie jak po spożyciu alkoholu.

Zaobserwowano kłopoty z kojarzeniem, nieprawidłową ocenę sytuacji, zaburzenia koordynacji ruchów i osłabienie instynktu samozachowawczego. Irracjonalne zachowanie obserwuje się na większych głębokościach, zmniejszenie głębokości zanurzenia powoduje ustąpienie objawów.

Azot mnie nie chwyta- twierdzi wielu początkujących nurków. Niech spróbują na głębokości 20- 30 metrów wykonać serię podstawowych zadań matematycznych. Pomiar czasu wykazuje, że to samo zadanie na powierzchni nurek wykonuje w czasie o 30 % krótszym. W zimnej i ciemnej wodzie, bez punktów odniesienia, przy złej widzialności objawy występują przy mniejszych głębokościach. Po wystąpieniu narkozy azotowej należy zmniejszyć głębokość, wykonać wynurzenie z przystankiem dekompresyjnym 3 minut na głębokości 5 metrów i zakończyć nurkowanie w tym dniu. Bardzo ważna jest asekuracja partnerska i obserwacja reakcji, na przykład czasu odpowiedzi na znaki nurkowe.

Obecnie zajmujemy się badaniem wpływu warunków środowiska na percepcję, ocenę sytuacji i procesy decyzyjne nurka. W badaniach zostanie poddany ocenie wpływ głębokości i temperatury otoczenia na czas rozwiązania wystandaryzowanych zadań logicznych.